„Kuće treba da mirišu na mjesto gdje nastaju“, kazao je prof. Rifat Alihodžić na tribini u Petnjici, objašnjavajući važnost arhitekture kontinuiteta.
„Gradovi i naselja bez starih objekata isto su što i čovjek bez uspomena“, kazao je profesor Alihodžić, Kuće treba da mirišu na mjesto gdje nastaju potvrđujući to uporednom prezentacijom fotografija starih naselja i objekata, koje su pod njegovim stručnim nadzorom rekonstrisani ili projektovani, od Bijelog Polja, preko Plava, do Podgorice, Rožaja, Tivta, Petnjice, Mojkovca, Bara i drugih gradova.
On je edukativno podsjetio na važnost savremene izgradnje, srazmjerno prostoru, tradiciji i potrebama ljudi u konkretnoj sredini.
„Naše kuće na ovim prostorima građene su onolike kolike trebaju porodici, jer megalomanskom izgradnjom gubimo karakteristike naših naselja, naše originalnosti, autohtonosti i važnog dijela identiteta „Čovjek se identifikuje kroz kuću ali nedostatak samopoštovanja koji se manifestuje kroz rušenja starih objekata, istovremeno urušava i dio identiteta. Mi nemamo razloga da se stidimo onoga što je bilo, nego mnogo češće onoga što sada gradimo bez mjere i osjećanja za prostor i potrebe, bilo porodice, naselja ili grada.“ /prof. Rifat Alihodžić.
Arhitekta Zoran Petrović 1951.godine, Rožaje svrstava u najljepse arhitektonske cjeline bivše Jugoslavije poredeći ga sa Splitom, Dubrovnikom, Prizrenom, Ohridom…
RT (preuzeto iz časopisa KAZIVART broj 2)
